அவளும் அந்த ஏழு நாட்களும்

                                                  மௌனச்சிறுகதை


இது மௌனச்சிறுகதை . பேச்சு, வர்ணனை, விவரிப்பு,உவமம், எண்ணஓட்டம் போன்ற கதைசொல்லும் உபகரணங்கள் ஏதுமின்றி புறக்காட்சிகளால் மட்டுமே அடுக்கப்பட்டு இயங்கிச்செல்லும் கதை இது.

இந்தக் கதையின் வரிகளை வழக்கம் போல்
வாசிக்காமல் ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் வரியையும் வாசித்தபின் நிறுத்தி அவற்றை அகக்காட்சிகளாய் உணர்ந்து பின் அடுத்த வார்த்தைக்குச் செல்லுங்கள்.

இவ்வகையில் இக்கதை ஒரு கூட்டுப்படைப்பாளியாய் இயங்கிட வாசகரைக் கோருகிறது.

  ******      ******

பஸ் வந்து நிற்கிறது. அவன் ஏறுகிறான் .பஸ் நகர்கிறது பஸ் ஓடி நிற்கிறது.அவள் ஏறுகிறாள் .ஏறியதும் அவன் பக்கம் பார்க்கிறாள்.அவனும் பார்க்கிறான். பேருந்து நிலையத்தில் பஸ் நிற்கிறது. இறங்குகிறார்கள். வெவ்வேறு பக்கம் நடக்கிறார்கள்.



காலை செய்தித்தாளின் தலைப்பில் ‘முதல்வர் பதவியேற்பு’.பஸ்ஸில் ஏறூகிறாள். அவன் பார்க்கிறான்.அவள் வேறுபக்கம் பார்க்கிறாள். அவன் திரும்புகிறான். பார்க்கிறாள். அவள் முகத்தில் புன்னகை.

                                ******      ******

     மழை.  குடைகளை பிடித்தபடி ஆட்கள். சாலையில் வெள்ளம். மழை. தூறல்.
மழை. புது வருட காலண்டர் மாட்டப்படுகிறது. பள்ளியின் தகவல் பலகையில் கோடை விடுமுறை . டீவி யில் சுதந்திரக்கொடி ஏறுகிறது.பேக்கரியில் கூட்டம்.  கிறிஸ்துமஸ் கேக்குகள் அடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. 
 பழைய காலண்டர் அகற்றப்படுகிறது. மீண்டும் புதுக்காலண்டர்.

******      ******

பஸ்ஸின் உட்பக்கம்.   அவன் அருகே  நிற்கிறாள். அவளது பேக் அவன்  மடியில்  . பேக்கைத் திறக்கிறான். உள்ளே சாக்லேட்டுகள். எடுக்கிறான் .அவளைப் பார்க்கிறான்.அவள் சிரிக்கிறாள்.சாக்லேட்டை வாயில் வைக்கிறான்.   

******      **

******      ******

     காலண்டரின் தேதித்தாட்கள் கொஞ்சமாய் இருக்கின்றன.

      போர்டில் ‘வருவாய்த்துறை’ என்று போட்டிருக்கிற உள்ளே  ஒரு மேசையில் அவன் எழுதிக்கொண்டிருக்கிறான்.

     வங்கியின் உட்புறம். கடிகாரத்தில் ஐந்தரைமணி. வாசற்படிகளில்  அவள் வெளியே வருகிறாள்.;;; பேருந்து நிலையத்தில் அவள் நின்று கொண்டிருக்கிறாள். அவன் அருகே வருகிறான்.
.  ஓட்டலின் கண்ணாடிக்கதவு திறக்கிறது.இருவரும் உள்ளே போகிறார்கள்.

                      ******      ******
காலை செய்தித்தாளின் தலைப்பில் ‘முதல்வரின் ஐந்து வருட சாதனை விழா’..
பஸ்ஸில்  அவனைப் பார்க்கிறாள்  .மலர்ச்சியாய் அவள் முகம்.  அவனருகில் காலியாயிருக்கும் இருக்கையில் போய் அமர்கிறாள்.

     ஓட்டல் கார்டன்.  எதிர் எதிரே அமர்ந்திருக்கிறார்கள.; சிரிப்புடன் சிரிப்புடன் சிரிப்புடன் ஒருவரை ஒருவர்  பார்க்கிறார்கள். தட்டுகளில் இனிப்புகள் . அவள்  அல்வாவை ஸ்பூனில் எடுத்து வாயில் வைக்கிறாள்.
 
     அவனும் ஸ்பூனில் எடுத்துக் குனிந்து வாயில் வைக்கிறான். சுவைத்தவாறே நிமிர்கிறான். சற்றே முந்தானை விலகியிருக்கும் அவளின் வலதுபக்கம் ..குனிந்து தட்டைப் பார்க்கிறான் . அவள் கண்களில் படபடப்பு.  இயல்பாய் முந்தானைத் தலைப்பை சரிசெய்துகொள்கிறாள்.

     திரும்பி வேறுபக்கம் பார்க்கிறாள். எழுந்து சென்று (கொஞ்சம் வேகமாய்)
கையலம்புகிறாள்.  எழுந்தவாறே  பார்க்கிறான். அவளின் தட்டில் பாதி ஸ்வீட் இருக்கிறது.


                       


                                                     ******      ******

    அம்மா சாப்பாட்டைப் பார்க்கிறாள். தட்டில் சாப்பாடு அப்படியே இருக்கிறது.எதிரே அவன் உட்கார்ந்திருக்கிறான். அம்மா அவன் அருகே வந்து தொடுகிறாள். எழுந்து தன் அறைக்குள் போகிறான்.அவனையே பார்த்தவாறு  சாப்பாட்டைமூடுகிறாள் . கூடத்து விளக்குகளை அணைக்கிறாள்  . படுக்கையில் குப்புறவிழுகிறான். முகம் தலையணைக்குள் புதைந்திருக்கிறது.  உடல் குலுங்குகிறது.
  

கடிகாரத்தில் ஒரு மணி. படுக்கையில் புரண்டவாறு இருக்கிறான். எழுந்து  உட்காருகிறான். கண்கள் கலங்கிப்போய்  வீக்கத்துடன் இருக்கின்றன.

                                   ******      ******

  காலண்டரில் வியாழன். .பஸ்ஸில் இருக்கிறான்.அவள் ஏறும் நிறுத்தம். ஆட்கள் ஏறுகிறார்கள் கழுத்தை வளைத்து ஏறுபவர்களையே பார்க்கிறான்.அவள் இல்லை.

  வெள்ளி. அவள் இல்லை.                                   

   வீட்டில் தன்அறையில் ஷேவ் செய்யாத முகத்துடன் உட்கார்ந்திருக்கிறான். மேசையில் தட்டில் தோசை இருக்கிறது.காபி ஏடு படிந்து இருக்கிறது. காலண்டரில் சிவப்பில் ஞாயிறு.
 
    பள்ளிப்பிள்ளைகள் பஸ்ஸில் ஏறுகிறார்கள். அவள் இல்லை. அலுவலகத்துக்குள் செல்கிறான். தொலைபேசியில் எண்களை சுழற்றுகிறான்.சுழற்றுகிறான் . வைக்கிறான்.கண்களை மூடித் திறக்கிறான்

   காலண்டரில் செவ்வாய்.

   அவள் பஸ்ஸில் இல்லை .அவன் அலுவலகத்துக்குள் நிற்கிறான் விடுமுறை விண்ணப்பம் என போடப்பட்டிருக்கும் தாளை எடுக்கிறான்.பேனா இரண்டு நாட்கள் என எழுதுகிறது. வெளியில் வருகிறான். பஸ்ஸில் ஏறி வீட்டுக்குள் செல்கிறான்.

                        ******      ******


     ‘ஆடிட் அர்ஜென்ட்’ என்று எழுதப்பட்டிருந்த பத்து பனிரெண்டு ஃபைல்களுக்குப் பின்னால் மறைந்து போய் ;கையை உதறிக்கொண்டு உதறிக்கொண்டு எழுதிக்கொண்டிருக்கிறாள் அவள்.

     ஃபைலை மூடிவிட்டு எழுந்து  தொலைபேசியைச் சுழற்றுகிறாள்.

      காதிலேயே வைத்துக்கொண்டிருக்கிறாள்.மீண்டும் சுழற்றுகிறாள். பேசாமல் தலையை மட்டும் அசைத்தபடி வைக்கிறாள் .நெற்றியை துடைத்துக்கொண்டு; ஸீட்டில் வந்து உட்கார்கிறாள்.

      வெள்ளைத் தாளெடுத்து  எழுதுகிறாள்.உறைக்குள் வைத்து முகவரி எழுதுகிறாள்.  பியூனிடம் கொடுக்கிறாள்.

                           ******      ******

      புதன். பஸ்ஸில் அவன் நின்று கொண்டிருக்கிறான்.பஸ் போகும் திசையில் சாலையையே பார்த்தபடி.  அவளின் நிறுத்தம் தூரத்தில் வந்து கொண்டிருக்கிறது.

      நெருங்குகிறது. வருகிறது. பஸ் நிற்கிறது.ஆட்கள் ஏறுகிறார்கள.அவள் இல்லை
அவன் அங்கேயே இறங்குகிறான்.; அவள் நிற்கும் தரையையே பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறான்.

              ******      ******

      வீட்டில் தன் அறையில் உட்கார்ந்;திருக்கிறான். மேசையில் கிடக்கும் வார இதழைப் ;புரட்டுகிறான்.

       முந்தானை விலகிக் கிடக்க மோகமாய்ப் பார்க்கும்  நடிகையின் படம். ஒருஆணை கோபமாய் முறைத்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு பெண்ணின் படம். வாரஇதழை வீசி அடிக்கிறான். தலையைப் பிடித்துக்கொள்கிறான். விளக்கை அணைக்கிறான். மேசை விளக்கு மட்டும் ஒளிர்கிறது. தாள் எடுக்கிறான். பேனா எழுதுகிறது.

        ‘தாரிணி அன்று ஓட்டலில் சாப்பிடும்போது நான்…..’

காலை செய்தித்தாள் வந்து விழுகிறது. ஜன்னல் வழியாக சூரிய வெளிச்சம்.

         அம்மா அறைக்குள் வருகிறாள். மேசையில் கண்ணாடிக் குவளையில் பாதிப்பால். மஞ்சள் நிறத்தில்.

          குனிந்து ,மேசையில் நெற்றியைப்பதித்து , நாற்காலியில் உட்கார்ந்தபடி தூங்கிக்கொண்டிருக்கிறான்.

          அம்மா  முதுகில் கைவைத்து உலுக்குகிறாள். அவன் கழுத்து சடக்கென தொங்கிச்சாய்கிறது. உதடுகளில் எறும்புகள் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கின்றன
          ஐந்தாறு எறும்புகள் வாயில் ஊர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன.

        ******      ******

          அவள் மேசையில் ஒரு கடிதம் வைக்கப்படுகிறது. அதில் அவனது முகவரி. பக்கத்தில் ‘திருப்பப்படுகிறது’ என சிவப்பு மையில் எழுதப்பட்டிருக்கிறது.

 வீங்கியிருக்கும் அவளது கண்கள்  கலங்கியிருக்கின்றன.கடிதத்தைப்  பிரிக்கிறாள்.
 ‘என் உயிர் பாபு.
           ஸாரிப்பா… பேங்கில் ஆடிட். எட்டேகால் பஸ்ஸிலேயே  வந்துவிடுகிறேன்.வேலை கை ஒடிகிறது.
   உனக்கு மூன்று தடவை போன் பண்ணினேன் தெரியுமா..நீ இல்லையே…சாயங்காலத்தில் பஸ்ஸ்டாண்டுக்குக்கூட வரவில்லையே... என்ன ஆயிற்று உனக்கு.
நாளை ஆடிட் முடிகிறது. நாளை பஸ் ஸ்டாண்டில் என்னைப்பார்… ப்ளீஸ்.
டேய் படவா… உன்னைப் பார்க்காமல்  உயிரே போய்விடும்போல் இருக்கிறதடா ….ஏமாத்திடாதே’
                             --------------------------------------------------------------------------                 

குறிப்பு: 1992ல் நான் எழுதிய இக்கதை என்னிடமே இருந்து- பின் அனுப்பப்பட்டு 9.4.1995 ஆனந்தவிகடன் இதழின் இணைப்பு விகடனில் ‘தமிழ்ச் சிறுகதைகளில் ஒரு புதிய பங்களிப்பு’ என்ற குறிப்போடும் கதையின் அமைப்பு குறித்த விளக்கத்தோடும் என்புகைப்படத்தோடும் பிரசுரமானது.
                                           -ராசி.பன்னீர்செல்வன்

குடியரசு தின சிறப்புக் கருத்தரங்கம்

வேதக்கவியும் எழுதாக்கிளவியும்

வேதங்களின்உள்ளடக்கம்-

அறநெறிப்பண்பு கொண்டவையா 

என்ற தலைப்பில் டாக்டர் அம்பேத்கர் எழுதிய கட்டுரைகளை மருத்துவர் நா. ஜெயராமன் தொகுத்துள்ளார்.

அந்நூலுக்கு நான் எழுதியுள்ள அணிந்துரை.

-------------------------------------------------------------------------------------------

2019  மார்ச் ஏப்ரல் மாதங்களில் தமிழகமெங்கும் கடும் வறட்சி நிலவியது அச்சூழலில் தமிழக இந்துசமய அறநிலையத்துறை ஆணையர் திரு.பணீந்திரரெட்டி அத்துறையின் அனைத்து மண்டல இணை ஆணையர்கள் மற்றும் செயல் அலுவலர்களுக்கு சுற்றறிக்கை ஒன்றை அனுப்பினார். அதில் 

“வரும் 2019-2020 ஆம் ஆண்டு விகாரி வருடத்தில் நல்ல பருவமழை பெய்து நாடுசெழிக்க இந்து சமய அறநிலையத்துறை கட்டுப்பாட்டின்கீழ் உள்ள முக்கிய கோயில்களில் மழை வேண்டி யாகம் செய்ய உத்தேசிக்கப்பட்டுள்ளது.

அதன்படி கீழ்கண்ட நிகழ்ச்சிகளை தத்தம் பிரிவில் உள்ள கோயில்களில் அந்தந்தக் கோயில்களின் பழக்க வழக்கத்திற்கு உட்பட்டு நடத்திட அனைத்து செயல் அலுவலர்களும் கேட்டுக்கொள்ளப்படுகிறார்கள்.

பர்ஜன்ய சாந்தி வருண ஜெபம், வேள்வி செய்து சிறப்பு அபிஷேகம் செய்தல், அருள்மிகு நந்தி பெருமானுக்கு நீர்த்தொட்டி கட்டி நந்தியின் கழுத்துவரை நீர்நிரப்பி வழிபாடு செய்தல்,  சிவபெருமானுக்கு சீதளகும்பம் எனப்படும் தாரா பாத்திர நீர்;விட்டு அபிஷேகம் செய்தல், சிவபெருமானுக்கு ருத்ராபிஷேகம் செய்தல், மகா விஷ்ணுவிற்கு சிறப்பு திருமஞ்சனம் செய்தல்…….

மேற்கண்டவாறு அந்தந்தக் கோயில்களின் பழக்கவழக்கத்திற்கு உட்பட்டு சிறப்பாக நடத்திட, இந்த நிகழ்வு தொடர்பான கற்றறிந்தவர்களை தேர்வுசெய்து மழைவேண்டி யாகம் செய்ய உடனடி நடவடிக்கை மேற்கொள்ள கோயில் அலுவலர்கள் கேட்டுக்கொள்ளப்படுகின்றனர்.”

இவ்வாறு அறிவுரைகள் வழங்கப்பட்ட அவ்வாணையின் அடிப்படையில் பெரும்பாலான கோயில்களுக்கு நிதி ஒதுக்கீடு வழங்கப்பட்டு நகரமெங்கும் பதாகைகள் கட்டி விளம்பரப்படுத்தப்பட்டு மிகப்பிரம்மாண்டமாக வளைவுகள் தோரணங்கள் அமைக்கப்பட்டு அப்பகுதி சார்ந்த அமைச்சர்கள் முன்னிலையில் மழைவேண்டி யாகங்கள் நடைபெற்றன புரோகிதர்கள் பெரியபெரிய பித்தளை அண்டாக்களில் கழுத்தளவு நீரில் அமர்ந்து செய்த யாகங்களையும் வேள்விக் குண்ட யாகங்களையும் குறித்து செய்தித்தாள்கள் விரிவான செய்திகளை வெளியிட்டு மகிழ்ந்தன.

அறிவியல் தொழில்நுட்ப வளர்ச்சியில் எந்தவொரு வளர்ச்சியடைந்த நாட்டிற்கும் சற்றும் குறையாத அளவில் இந்தியா வளர்ந்திருக்கும் காலத்தில், முழுவதும் இந்தியாவிலேயே வடிவமைக்கப்பட்ட சந்திரயான் போன்ற செயற்கைக்கோள்கள் ஏவப்படுகிற காலத்தில் மழைக்கு புரோகிதர்களை வைத்து யாகம் வளர்ப்பதை புரிந்துகொள்ள வேண்டுமானால் நாம் 3500 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் செல்ல வேண்டும். 

வேள்விகளையும் சடங்குகளையும் இம்மண்ணுக்கு அறிமுகப்படுத்தியவை வேதங்கள். இந்தியாவிற்கு வெளியிலிருந்து இங்குவந்த ஆரியர் கொண்டுவந்த பண்டைக்கவிகளின் பாடல்களின் தொகுப்பே வேதங்கள்.

வேதங்கள் ரிக், யஜீர், சாம, அதர்வணம் என நான்கு. ஒவ்வொரு வேதத்திலும் மூன்று பகுதிகள். அவை சம்ஹிதை பிராமணம், ஆரண்யகம்.

சம்ஹிதை வழிபாட்டுப் பாடல்களையும், பிராமணம் வேள்விச் சடங்குகளையும் சம்பிரதாயங்களையும், ஆரண்யகம் வனப்பாடல்களையும் உள்ளடக்கியவை.

இதில் ஆரண்யகங்களில்தான் உபநிடதங்கள் எனப்படும் தத்துவ விசாரணைகள் உள்ளன இவை வேதங்களின் இநுதிப்பகுதியாக இருப்பதால் வேதாந்தம் என்றும் கூறப்படுகிறது.

சம்ஹிதைகள் காலத்தால் முந்தியவை. சர்வபள்ளி ராதாகிருஷ்ணன் தனது இந்திய தத்துவம் நூலில் சம்ஹிதைகள் 3500 ஆண்டுகளுக்கு முந்தியவை என்கிறார். உபநிடதங்கள் காலத்தால் பிந்தியவை

“வேத நாகரிகம் வைதிகச் சடங்குகளாலான ஒன்று. வேள்விகளில் சோமரசத்தை அளிப்பதே வேதஆரியரின் சமயவாழ்வின் முக்கியச் சிறப்புப் பகுதி. ஆழ்ந்து சிந்திக்கும் கருத்துக்கள் வளராதவாறு சடங்குச் செயல்கள் மிகுதியாக இருந்தன”. 

இந்த மேற்கோள் சர்வபள்ளி ராதாகிருஷ்ணனை பதிப்பாசிரியராகக் கொண்டு இந்திய அரசு வெளியிட்டுள்ள “ கீழை மேலை நாடுகளின் மெய்ப்பொருளியில்வரலாறு” எனும் பெருநூலிலிருந்து எடுக்கப்பட்டுள்ளது. வைதிகர்களும் இந்துத்துவாவாதிகளும் போற்றுகிற வேதங்களின் மூலப் பாடல்கள் அதாவது சம்ஹிதை – பிராமணம் எனப்பட்ட முற்பகுதிகளின் தன்மை இவ்வளவே. அந்த சடங்குமயமான வேதமரபில் தத்துவ விசாரணைக்கு போதிய வெளி இல்லை. தீயின் புகையும், பலியிடப்பட்ட ஆடு மாடுகளின் ஓலமும், சோமபானப் போதையுமே அடைத்துக் கொண்டிருந்தன. 

மிகவும் பிந்திய காலத்தில் எழுந்த உபநிடதங்களிலேயே விவாதிக்கத்தக்க தத்துவச் சிந்தனைகள் வெளிப்பட்டன.

                                000 000 000

வேத வேள்விமரபு தமிழ்ச் சமுதாயத்திற்குள் நுழைந்ததை சங்க இலக்கியங்கள் பேசுகின்றன.

பாண்டியன் பல்யாகசாலை முதுகுடுமி பெருவழுதி என்றும், சோழன் இராசசூயம் வேட்ட பெருநற்கிள்ளி என்றும் மன்னர்கள் தங்களுக்கு சூடிக்கொண்ட பெயர்களே அதற்குச் சான்று.

தஞ்சை மாவட்டத்தின் பூஞ்சாற்றூரை ஆண்ட கௌணிய விண்ணந்தாயன் என்ற மன்னனைப் பற்றி ஆவூர் மூலங்கிழார் பாடிய புறநானூற்றுப் பாடல் இவ்வாறு செல்கிறது.

"நீர்நாண நெய் வழங்கியும் , எண் நாணப் பல வேட்டும் , மண்நாணப் புகழ் பரப்பியும்…"

வேள்விநெய் கண்டு நீர் வெட்கப்பட்டதாம். வேள்விகளின் எண்ணிக்கையில் எண்ணே வெட்கப்பட்டதாம்

விண்ணந்தாயனின் புகழ்கண்டு பூமியே வெட்கப்பட்டதாம். வேள்வி மரபு எந்த அளவுக்கு ஊடுருவி நின்றது என்பதும் புரிகிறது.

வேள்விக்காகவே பிராமணர்களுக்கு அரசர்கள் தானம் வழங்கினர். இன்றும் சதுர்வேதி மங்கலங்களும், உத்தமதான புரங்களும், பிரமதேயங்களும் சான்றாக இருக்கின்றன.

வேள்வியின் மூலமே தங்களுக்கு கிடைத்ததெல்லாம் கிடைத்தது என நம்பவைக்கப்பட்டது. வேள்வியே அகவாழ்வின் மையப் பொருளானது. அதற்கான சடங்குகளைக் கூறும் வேதங்கள் புனித மானவையாக கொள்ளப்பட்டன. அவை மதமாக தத்துவமாக முன்மொழியப்பட்டன.

                            

                              000 000 000

சங்க இலக்கியங்களில் பத்துபாட்டு எட்டுத்தொகை நூல்களில்  பல பாடல்கள் வேதங்கள் குறித்து பேசுகின்றன “எழுதாக் கிளவி, எழுதாக் கற்பு” ஆகிய மிக நுட்பமான சொற்களால் வேதங்களின் மீது விமர்சனங்களை வைக்கின்றன .

மேற்கண்ட சொற்கள், வேதங்கள் அவற்றின் தொடக்க காலத்திலிருந்து எழுதப்படாத வாய்மொழிப் பாடல்களாகவே இருந்து வந்திருக்கின்றன எனபதை நமக்கு உணர்த்தும் முக்கியச் சான்றுகள்.

நீண்ட காலத்திற்கு வேதங்கள் எழுதப்படாமலே வாய்மொழியாக ஒதப்பட்டு வந்து மிகப் பிந்திய காலத்திலேயே எழுத்துருவாக்கம் பெற்றிருக்கலாம்.

கீழ்கண்;டவற்றை அதனை உறுதிசெய்யும் சான்றுகளாகக் கொள்ளலாம். எட்டாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில்தான் கற்பூரம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு பயன்பாட்டுக்கு வந்தது. ஆனால் கற்பூரத் தீபாராதனை குறித்து அதர்வண வேதத்தில் உள்ளது

வேத மறுப்பாளரான புத்தரைப்பற்றிய செய்திகள் அவர் பிறப்பதற்கு ஆயிரமாண்டுகளுக்கு முன்னாலேயே உள்ள யசூர்  வேதத்தில் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

இதிலிருந்து நமக்குப்புரிவது இதுதான். எழுதாமல் வாய்மொழியாகவே வைத்துக்கொண்டு இந்தியா முழுமைக்கும் வெளிப்பட்டு வளர்ந்து வந்த மற்ற தத்துவ மரபுகளை உள்வாங்கி செரித்து தனதாக்கிக் கொண்டு பின்னர் எழுத்து வடிவம் அளிக்கப்பட்டிருக்கலாம்.

காலத்தால் முந்திய சம்ஹிதை பிராமணம் ஆகிய வேதங்களின் முற்பகுதிகள் வேள்விகளையும் சடங்கு சம்பிரதாய மந்திரங்களையும் மட்டுமே பேசுகின்றன. பிந்திய கால உபநிடதங்கள் பேசும் தத்துவ விசாரணைகளில் மற்ற மரபு சார்ந்த கலப்பிருக்கலாம். ரிக் வேதத்தில் உள்ள அறிவுப் பூர்வமான தத்துவப்பாடல்களுக்கு கீழ் அடிக்குறிப்பாக ‘திராவிட ரிக்’ என்று குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதைத் தென்னாட்டின் பங்களிப்புக் கலப்பாக கருத இடமுண்டு.

                            000 000 000

பாபாசாகேப் டாக்டர் பி.ஆர். அம்பேத்கர் தனது ஆய்வு நூலான “இந்துமதப் புதிர்கள்” என்னும் நூலில் வேதங்கள் குறித்த தனது ஆய்வுகளை ஆழமாகவும் விரிவாகவும் எழுதியுள்ளார்.


வேதங்கள் சனாதனமானவை, அதாவது என்றென்றும் இருந்து வருபவை, பொய்யாதவை, கேள்விகளுக்கு அப்பாற்பட்டவை, ஆகவே மிகுந்த புனிதத்தன்மை வாய்ந்தவை. இவ்வாறுதான் அவை கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளன.
அவற்றின் தோற்றம் குறித்து பல்வேறு கருத்துக்கள் சொல்லப்படுகின்றன. அவற்றுள் பிரம்மாவின் நினைவில் பாதுகாக்கப்பட்டு ஒரு கல்ப காலத்திலிருந்து அடுத்த கல்ப காலத்திற்கு அவை கடத்தப்படுவதாகச் சொல்லப்படுவது ஒன்று. ஒரு கல்பகாலம் என்பது பிரபஞ்சத்தின் தோற்றத்திற்கும் (சிருஷ்டி) அழிவிற்கும் (பிரளயம்) இடைபட்ட காலம். இவ்வாறு சொல்லப்படுவதற்கு காரணம் வேதங்கள் பிரபஞ்சம் தோன்றியபோது கடவுளால் அருளப்பட்டவை என்றும் அவை மனித முயற்சிக்கு அப்பாற்பட்டவை எனவும் நிறுவத்தான்.
இவ்வாறு கூறப்படும் “வேதங்களின் புனிதத் தன்மை ஏற்கப்படவேண்டுமானால் அவை அறநெறிப் பண்புகளைக் கொண்டவையாக இருக்கவேண்டும். மனித மாண்புகளை சிறிதளவேனும் உயர்த்தக் கூடிய அறநெறிகள் இல்லாத ஒன்றினை புனிதமாகக் கொள்வது ஒரு புதிர்தான்” என விளக்குகிறார் டாக்டர் அம்பேத்கர்.

ஆய்வாளர் மூயிர் இவ்வாறு கூறுகிறார் “வேதங்கள் அவற்றைப் பாடிய பண்டைக்கால கவிகளின் சொந்த நம்பிக்கைகள், உணர்வுகள் ஆகியவற்றின் வெளிப்பாடேயன்றி வேறில்லை. தாங்கள் வணங்கும் கடவுள்களின் புகழைப் பாடி நிவேதனங்களை அளித்து, எல்லோரும் விரும்புகிற ஆசிகளை, உடல்நலம், செல்வம், நீண்ட ஆயுள், கால் நடைகள், குழந்தைகள், எதிரிகள் மேல் வெற்றி, பாவமன்னிப்பு, சொர்க்கபோகம் ஆகியவற்றை அருளும்படி அவர்கள் வேண்டிக் கொள்கிறார்கள்” ஆக வேதங்களின் உள்ளடக்கங்களின் தன்மை இதுதான்.

அம்பேத்கர் தனது நுட்பமான ஆய்வுகளின் மூலம் வேதங்களில் உள்ளவற்றின் தன்மைகளை பலவகையான சான்றுகளுடன் நிறுவியுள்ளார்.

ரிக் வேதம் முழுக்க விரவிக்கிடக்கும் பிரார்த்தனைப் பாடல்களை வாயு, அக்னி, இந்திரன், மித்ரன், ஆதித்தியன் ஆகியோரை வேண்டிப் பாடும் பாடல்களை பட்டியலிட்டு அவற்றின் பொருளோடு எடுத்துரைத்துள்ளார். அதர்வண வேதத்தில் உள்ள 250 க்கும் மேலான, அடுத்தவரை வசியம் செய்யும் மந்திரங்களை பட்டியலிட்டு காட்டியுள்ளார்.
ஆக, அன்றாட வாழ்வியல் தேவைகளுக்காக இறைவனை இறைஞ்சிப் பாடும் பண்டைக்கவிகளின் பாடல்களாகவே வேதங்கள் பார்க்கப்படுகின்றன.

“இந்துமதப் புதிர்கள்” நூலில் அவர் ஆய்ந்து வெளிப்படுத்தும் முடிவுகள் அறிவுலகத்தால் வியந்து ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டவை. இதுவரை யாரும் மறுத்துரைத்து எழுத முடியாத தன்மையுடையவை.
அந்த ஒப்பற்ற நூலிலிருந்து வேதங்களின் அறநெறிப் பண்பு குறித்த கட்டுரைகள், இந்துக் கடவுளர்களை அவர்கள் ஏன் சண்டையிட வைத்தார்கள் என்பதான கட்டுரைகள், நான்கு வருணங்கள் நான்கு ஆசிரமங்கள் குறித்த கட்டுரைகள், வேதங்களின் புதிர்கள் குறித்த கட்டுரைகள் ஆகியன இந்நூலில் அப்படியே தொகுத்து தரப்பட்டுள்ளன.

அபெகா வெளியீட்டு வரிசையில் வரும் இந்நூல் வாசிப்பவரின் சிந்தனையின் கதவுகளைத் திறந்து வெளிச்சம் பாய்ச்ச வல்லவை.


       ராசி. பன்னீர்செல்வன்.
       புதுக்கோட்டை

புதுக்கோட்டை கணினித் தமிழ்ச்சங்கம் நடத்தும் நான்காவது “இணையத் தமிழ்ப்பயிற்சி முகாம்” வருக! வருக!!

புதுக்கோட்டை கணினித் தமிழ்ச்சங்கம் நடத்தும் நான்காவது “இணையத் தமிழ்ப்பயிற்சி முகாம்” வருக! வருக!!

கணினித் தமிழ்ச் சங்கம், புதுக்கோட்டை

இணையத் தமிழ்ப்பயிற்சி முகாம் - 4 

இடம் – ஜெஜெ.கல்லூரி சிவபுரம், (மதுரைச்சாலை) புதுக்கோட்டை

நாள்- அக்டோபர்-12,13 சனி,ஞாயிறு காலை 9மணி – மாலை 5மணி

(அழைப்பிதழ் விரைவில், இது ஒரு முன்தெரிவிப்பே)

 பங்கேற்பாளர்கள் இணைய இணைப்புடன் கூடிய செல்பேசி / மடிக்கணினிகொண்டுவருதல் நல்லது. 

மற்றவர்க்கு செய்துதர முயற்சி செய்வோம்

இரண்டுநாள் மதியஉணவு, கையேடு, தேநீர்ச் செலவுக்காக 

ரூ.200 (மாணவர்க்கு ரூ.100) நன்கொடை வரவேற்கப்படுகிறது.

பங்கேற்பாளர் விவரம் தந்து முன்பதிவு செய்தல் அவசியம்

தலைமை

முனைவர் நா.அருள் முருகன் அவர்கள்

கணினித் தமிழ்ச்சங்க நிறுவுநர்

(இணைஇயக்குநர், பள்ளிக்கல்வித்துறை, சென்னை)

தொடக்கவுரை

முனைவர் ம.இராசேந்திரன் அவர்கள்

ஆசிரியர் - கணையாழி – இலக்கிய இதழ்

(மேனாள் துணை வேந்தர் –தமிழ்ப்பல்கலைக் கழகம்) 

முன்னிலை வகித்து வாழ்த்துரை வழங்குவோர்

திருமிகு நா.சுப்பிரமணியன் அவர்கள்,

செயலர் ஜெ.ஜெ.கல்விக் குழுமம், புதுக்கோட்டை

முனைவர் ஜ.பரசுராமன் அவர்கள் 

      முதல்வர், ஜெ.ஜெ.கலைஅறிவியல் கல்லூரி       

முனைவர் கு.தயாநிதி அவர்கள்

       தமிழ்த்துறைத் தலைவர்

---------- பயிற்சியளிக்கும் கணித்தமிழ் வல்லுநர்கள் --------

முனைவர் மு.பழனியப்பன் காரைக்குடி,  திண்டுக்கல் தனபாலன், சிவ.தினகரன் காஞ்சி, தி.ந.முரளிதரன் சென்னை,  பிரின்சு என்னாரெசுப் பெரியார் சென்னை, நீச்சல்காரன்சென்னை, எஸ்.பி.செந்தில்குமார் மதுரை,  முனைவர் பா.ஜம்புலிங்கம் தஞ்சாவூர்,கரந்தை ஜெயக்குமார், மற்றும் 

புதுக்கோட்டை நண்பர்கள் - 

யு.கே.கார்த்தி, கஸ்தூரிரெங்கன், எஸ்.இளங்கோ, புதுகை செல்வா,  த.ரேவதி,ஸ்ரீமலையப்பன், காயத்ரி, உதயகுமார், திவ்யபாரதி

-------------------ஒருங்கிணைப்பாளர்கள்-------------------

நா.முத்துநிலவன், ராசி.பன்னீர்செல்வன், மு.கீதா, இரா.ஜெயலட்சுமி, கு.ம.திருப்பதி,எஸ்.டி.பஷீர்அலி, மகா.சுந்தர், க.மாலதி, கே.ஸ்டாலின் சரவணன், சு.மதியழகன், மைதிலி,தென்றல், பொன்.கருப்பையா , மீரா.செல்வக்குமார், சோலச்சி. என்.கே.சூரியா, 

----------------------------------------------

ஒருங்கிணைப்பில் இணைந்து பணியாற்ற விரும்பும் புதுகை நண்பர்களோ, பயிற்சிமுகாமில் பயிற்சி தர விரும்பும் வல்லுநர்களோ விவரம்தெரிவித்தால் அவசியம் பயன்படுத்திக் கொள்வோம். 

வருக வருக!

பயிற்சிக் கட்டணம் செலுத்த இயலாதவர்களுக்காக உதவிசெய்ய, பங்களிக்க விரும்பி நன்கொடை தர விரும்புவோர் நமது ஒருங்கிணைப்பாளர் கவிஞர் மு.கீதா அவர்களை தொடர்பு கொண்டு நன்கொடை தந்தால் மிகவும் மகிழ்வோம். வழக்கம் போல முகாம் முடிந்து, வரவு செலவு விவரம் இங்குத்தரப்படும்

இணையத் தமிழ்ப் பயிற்சி வகுப்புகள் விவரம்

(1)  கணினியில் தமிழ் எளிய அறிமுகம் –

(2)  இணையத்தில் தமிழ் வளர்ச்சியும் வாய்ப்பும் – உரை –

(3)  வலைத்தளங்களில் செய்யவேண்டியதும், செய்யக் கூடாததும்

(4)  தமிழில் வலைப்பக்கம் (Blog) உருவாக்கம் விரிவாக்கம் –

(5)  தமிழ் விக்கிப்பீடியாவில் கட்டுரைகள் எழுதுதல்

(6)  தமிழில் புலனம் (whatsaap) செயல்பாட்டுப் பயிற்சி -

(7)  தமிழில் முகநூல் (FaceBook) செயல்பாட்டுப் பயிற்சி –

(8)  தமிழில் ‘இன்ஸ்டாகிராம்’ செயல்பாட்டுப் பயிற்சி –

(9)  தமிழில் சுட்டுரை(Twitter)) செயல்பாட்டுப் பயிற்சி –

(10)          ,இணைய (Online) வணிக வாய்ப்புகளும் ஏய்ப்புகளும் –

(11)          தட்டச்சு செய்யாமலே குரல்வழிப் பதிவேற்றுதல் -

(12)          மின்னூல் (E.Book) / இலவசப் பதிவிறக்கம் பற்றிய தகவல்கள் –

(13)          கிண்டில் (Kindle) படித்தல், பதிவிறக்கிச் சேமித்தல்

(14)          படைப்புகளை You-Tubeஇல் ஏற்றுதல் செயல்பாட்டுப் பயிற்சி-

(15)          மின்-சுவரொட்டி (Flex) தயாரித்தல், செயல்பாட்டுப் பயிற்சி -  

(16)          பார்க்க வேண்டிய குறும்படங்கள் (மாலை,இரவு) 

இவைபற்றிய கையேடுகள்  இலவசமாக வழங்கப்படும்
(இந்த முயற்சியை நமது வலைச்சித்தர்
திண்டுக்கல் தனபாலன் மேற்கொண்டு வருகிறார்.)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

பதிவு பார்த்து, புதுக்கோட்டையின் புகழ்வாய்ந்த ”எம்.எஸ்.ஸ்க்ரீன்ஸ்” ஆசிரியர் எம்.எஸ்.ரவி அவர்கள் தொடர்பு கொண்டு, “நான் ஃபோட்டோ ஷாப் வழியாக எப்படி போஸ்டர்கள் வடிவமைப்பது என்பது பற்றிச் சொல்கிறேன்” என்று சொன்னார். நமது அமைப்புகளில் எப்படியும் மாதம் 4,5கூட்டங்கள் நடக்கின்றன. அவற்றுக்கு அழைப்பிதழ், போஸ்டர்கள் வடிவமைக்க நாமே தெரிந்து கொண்டால் எவ்வளவு நல்லது என்று தோன்றியது! எனவே அவரது யோசனையைப் 

பயிற்சி முகாமில் செயல்படுத்தலாம் என்பதுஎன்கருத்து 

– நா.மு., 01-09-2019 இரவு 10.20

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ஒரு வேண்டுகோள்...
இதைப் படிக்கும் நண்பர்கள். 
தமக்குத் தொடர்புள்ள சமூக வலைத்தளங்களில் பகிர்ந்து

இணையத்தமிழ் வளர்ச்சிக்கு

 உதவிடவேண்டுமாறு அன்புடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
இணையத்தால் இணைவோம்!

---------------------------------------

மேற்காணும் தலைப்புகளே அன்றி வேறு தலைப்புகளும் அவசியம் கற்பிக்கப்படவேண்டும் என்று கருதுவோர், அதுபற்றிய தகவல்களோடு, வணிகநோக்கிலன்றி வந்து கற்பிக்கத் தக்க வல்லுநர் விவரங்களையும் தந்துதவ அன்புடன் வேண்டுகிறேன், வணக்கம்.

----------------------------------------------------------

நமது முந்திய பயிற்சி முகாம்களைப் பற்றி அறிய -

https://valarumkavithai.blogspot.com/2013/10/blog-post_7.html - 5,6-10-2013

https://valarumkavithai.blogspot.com/2014/05/blog-post_28.html  - 28-05-2014

https://valarumkavithai.blogspot.com/2016/12/blog-post_16.html - 18-12-2016

--------------------------------- 

பயிற்சி முகாம் தொடர்பான மேல்விவரம் அறிய –

        மின்னஞ்சல் – muthunilavanpdk@gmail.com,

        செல்பேசி எண்கள்-

நா.முத்துநிலவன் 9443193293,    கவிஞர் மு.கீதா-9659247363 

---------------------------------------------

சில கழிப்புகளும் ஒரு நிர்வாணமும்

முதலாளி போகச் சொல்லிவிட்டார் என்பதால்காரணம் ஏதும் கேட்காமலே அந்த வீட்டுக்குச் சென்றேன்.
அது ப வடிவிலான வாடகைக் குடியிருப்பு. மதிய நேரத்து அமைதியில் சிலோன் ரேடியோவின் ஒலிச்சித்திரம் தவழ்ந்து கொண்டிருந்தது . மெல்லிய புகையோடு கலந்த சாம்பார் வாசம் பசியைக் கிளப்பியது 

மையத்தில் இருந்த பெரிய வேப்ப மரத்தடியில் சைக்கிளை சாத்திவைத்தேன் (ஸ்டான்ட் பழுது). வேப்ப மரத்தின் பூக்கள் உதிர்ந்து கம்பளமாய் கிடந்தன. உணவுநேரத்து காக்கைகள் வந்து கூடியபடி கரைந்தன .

வேட்டியை இறக்கி சரிசெய்து கொண்டு வலது பக்கம் இருந்த மூன்றாவது வீட்டைப் பார்த்தேன். ஏற்கனவே அந்த வீட்டுக்கு நான் வந்திருக்கிறேன். அது நெல்லுக்கடை சண்முகம் என்பவரின் வீடு. அவர் நான் வேலைபார்த்த துணிக்கடை முதலாளியின் நண்பர்



  பள்ளியிறுதி வகுப்பு முடித்துவிட்டு துணிக்கடையில் வேலைக்கு சேர்ந்து விட்டேன்.பள்ளியிறுதியில் நான் மாவட்ட முதலிடம் பெற்றிருந்தாலும் வீட்டுக்கு அரிசி பருப்புக்காக  நான் வேலைக்குப் போகவேண்டியிருந்தது.அந்த ஒருவருட காலத்திற்குள்ளேயே  முதலாளி குமாரண்ணனிடம் எனக்கு ரொம்ப நல்லபெயர்.  முதலில் விற்பனைக்கவுண்டரில் நின்ற நான்  அப்போது கல்லாவிற்கு அருகில் உட்கார்ந்து  பில் போடவும் கணக்கு எழுதவும் ஆரம்பித்திருந்தேன். மதுரைக்கு  கொள்முதல் செய்யச செல்வது முதல் பண்டிகை சீசனில் கடையின் விளம்பர வாசகம் அமைப்பது, டெய்லரிங் பிரிவில் தயாராகிக்கொண்டிருக்கும்  ரெடிமேடு ஆடைகளின் கணக்குகளை பராமரிப்பது வரை எல்லாம் என் பொறுப்பில்தான்.  விற்பனைவரிக் கணக்குகளை எழுதி நானே அலுவலகத்துக்கும் எடுத்துச் சென்று முடித்துக்கொண்டு வந்துவிடுவேன். 

  அப்போது ஊரிலிருந்து பனிரெண்டு கிமீ சைக்கிள் மிதித்து கடைக்குப் போய்க்கொண்டிருந்தேன். மதியத்திற்கு ஒரு ரூபாய் கொடுத்து பக்கத்து மெஸ்ஸில் ஜனதாசாப்பாடு.

  நாளடைவில் முதலாளி தான் மதியச்சாப்பாட்டிற்கு வீட்டுக்குப் போகும்போது என்னையும் கூட்டிக்கொண்டுபோனார். இருவருக்கும் மனைப்பலகை போட்டு தட்டுவைத்து  சுற்றிலும் வெஞ்சனக்கிண்ணங்களை அழகாகக் அடுக்கி கவிதை போல் உணவு பரிமாறுவார் ராதாண்ணி. முதலாளி குமாரண்ணனின் அம்மா ஷோபாவில் உட்கார்ந்துகொண்டு என்னை நன்றாக சாப்பிட வைக்குமாறு மருமகளிடம் சொல்லிக்கொண்டிருப்பார். மதிய வேளைகளிலும்  கடையில் தங்கும் இரவுகளிலும் முதலாளி வீட்டில்தான் சாப்பாடு.;

  (வீட்டுக்குவந்து அம்மாவிடம் முதலாளி வீட்டில் சாப்பிட்டுக்கொள்வதைச் சொன்னால்“ஐயையே…. அடுத்த வீட்டுலபோயி தட்டுல சாப்புடுறியா…  அவுக எலையில போட்டா என்னவாம் …” என்று முணுமுணுக்கும்.. )

    எனக்கு மட்டும் முதலாளிவீட்டு உபசரிப்பு கிடைப்பதில் கடையின் மற்ற பணியாளர்களுக்கு கொஞ்சம் பொறாமைதான்.

    முன்றாவது வீட்டு வாசலில் போய் நின்றேன். ஆழகான மாக்கோலத்தின் மேல் சைக்கிள் தடம். வரந்தாவில் மூங்கில்பட்டைக்கதவு சாத்தியிருந்தது.

  “ அக்கா……”  கூப்பிட்டேன்.

   “வாப்பா……வாப்பா” அருணாக்கா, நெல்லுக்கடை  சண்முகத்தின் மனைவி உள்ளேகூப்பிட்டாங்க.

    “குமாரண்ணன் வரச்சொன்னாங்க…..”

        “  ஆமாப்பா  வா ..”

    கூடத்தில் ஒரு  ;பாயை மடித்துப்போட்டு உட்காரச்சொன்னாங்க.

உள்ளே போய் ஒரு துணிக்கடை பார்சலை எடுத்து வந்து என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு

மீண்டும் அறைக்குள் செல்ல,கையிலிருந்த பார்சலைப்பார்த்தேன். அது எங்கள் கடையில்வாங்கியதுதான் . 

     ‘ இதுல என்ன இருக்கு’ 

      அதற்குள் வெளியே வந்த அருணாக்காவின் கையில் இருந்ததைப் பார்த்ததும் எனக்கு குழப்பமும் லேசான பதட்டமுமாக இருந்தது.  ஒரு சீயக்காய் பொட்டலம்,ஒரு தேன் பாட்டிலில் நல்லெண்ணெய்,சாம்பிள் குளியல்சோப்,ஒரு துண்டு ஆகியவற்றை என்னிடம் நீட்டி

    “ தம்பி…  போயி.. பக்கத்துல ஒரு குளம் இருக்குல்ல…அதுல எண்ணெய்வச்சு குளிச்சுட்டு,அதுல புது வேட்டிசட்டை இருக்கு அதக் கட்டிக்கிட்டு வா….”

        ‘ இந்த மத்தியான நேரத்தில போய் குளிக்கச் சொல்றாங்களே …..நம்மள எதுக்கு இவுங்க குளிக்கச்சொல்லணும்….’ கையில் இருக்கும் பொருள்களோ குழப்பின.

   ’நமக்கு எதுக்கு இவுங்க வேட்டி சட்டை எடுத்துக் கொடுக்கணும்.’.

           

              இரண்டு முன்று தடவை அந்த வீட்டுக்கு நான் போயிருக்கிறேன். முதலாளி சேலைகள்   காண்பிக்க அனுப்பியிருக்கிறார். மற்றபடி அந்தக் குடும்பத்தோடு எனக்கு எந்தவித உறவும் இல்லை.

       அதுவும்  வீட்டுக்கு ஒருவனை வரச்சொல்லிக் கூப்பிட்டுவிட்டு அவனை  குளித்துவிட்டு வா என்று சொன்னால் என்ன பொருள் . வாரந்தாவில் நின்றவாறே வெளியே .பார்த்தேன்

   யாரும் இதை பார்த்ததாய் தெரியவில்லை.;

        ஒரு அரை மணி நேரத்திற்கு முன்புதான் முதலாளி குமாரண்ணன் என்னை கல்லாவருகே வருமாறு சைகை செய்தார். பெரும்பாலும் சத்தமாக பேர்சொல்லி வாஞ்சையான  குரலில் என்னை அழைப்பவர்.

        அருகே சென்றேன். இன்னும் அருகே அழைத்தார் . அருகே நின்று குனிந்தேன்.

  “ என்னங்கண்ணே….”

   “ நம்ம நெல்லுக்கடை சண்முகம் வீட்டுல  ஏதோ விஷேசம் போலருக்கு….” நிறுத்தினார்.

  “ சரிங்கண்ணே…..”

   “ ஒன்னய சாப்பிட வரச்சொன்னார்.  போயி சாப்பிட்டுட்டு வந்திரு… சரியா”

    அங்கு  விஷேசத்திற்கான எந்தவொரு அறிகுறியும் இல்லை. வீட்டில் அருணாக்காவைத் தவிர யாரும் இல்லை.    நான் என்ன ஏதென்று திர்மானிப்பதற்குள் அருணாக்கா,

   “ என்னப்பா நின்னுக்கிட்டு இருக்கே… குளிச்சிட்டு  வந்திரு” என்றார்

முதலாளி குமாரண்ணன் சொல்லிவிட்டார் என்ற ஓரே காரணம் தயக்கத்தையும் தாழ்வு மனப்பான்மையையும் ஒதுக்கி சைக்கிளை நோக்கி நடக்கவைத்தது .சைக்கிள் கேரியரில்துணிப் பார்சலை செருகிவிட்டு குளத்துக்கு ஓட்டினேன்.


துவட்டிய தலையை விரல்களாலேயே படிய வைத்துக்கொண்டு புது வேட்டி சட்டையை அணிந்துகொண்டு மீண்டும் அருணாக்கா வீட்டில் நுழைந்தபோது அங்குசண்முகம் வந்திருந்தார்.

 “வா பன்னீரு வா” சிரித்த முகத்தோடு அழைத்தார் “நேத்து குமாருக்கிட்டே சொல்லிட்டு வந்தேன் ஒன்ன வரச்சொல்லி …. உள்ள வந்து ஒக்காருப்பா”

கூடமெல்லாம் ஒரே சாம்பிராணி புகை . சட்டையைக் கழட்டிவிட்டு இடுப்பில் துண்டைக்கட்டிக்கொண்டார்

   “அருணா.. எல்லாம் ரெடியா.. சாமி கும்பிடலாமா”

“சரிங்க.. தம்பியை பூஜையறைக்குள்ள கூட்டியாங்க”

என் தோளில் கை வைத்து பூஜையறைக்குள் கூட்டிச் சென்றார் சண்முகம். ஒரு புதுத்துண்டைப் பிரித்து என் இடுப்பில் கட்டிவிட்டார். பூஜையறை மேடையில் பெருந்தெய்வங்களிலிருந்து சிறுதெய்வங்கள் வரை ஏகப்பட்ட சாமி படங்கள் பூக்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தன.

“ ஓங்கையாலே பூஜை பண்ணனும்னுதான் ஒன்ன வரச்சொன்னேன் நல்லா வேண்டிக்கிட்டுசெய்யுப்பா “



  எதிரே ஒரு பெரிய தட்டில் தேங்காய் பழங்கள்  படையல் போடுவதற்கு தயாராக பிரித்து வைக்கப்பட்டிருந்த வாழை இலைகள் ஒவ்வொரு படத்திற்கும் முன்னால் புகைந்து கொண்டிருந்த ஊதுபத்திகள் மூன்று பித்தளைப் பானைகளில் வைக்கப்பட்டிருந்த பொங்கல் .  நடக்கின்ற செயல்களின் காரணம் ஏதும் புரியாத குழப்பத்தோடு அவரைப்பார்த்தேன்.

அவரின் முகத்தில் இருந்த கனிவும் அதில் நான் உணர்ந்த முதலாளி குமாரண்ணனின் சொல்லும் மறுப்பேதுமின்றி அவர் சொல்லியபடி செய்ய வைத்தன.

 பொங்கலை படையல் பரிமாறி பழம் உரித்துவைத்து சாம்பிராணி தூபத்தில் தேங்காய்களைக்காட்டி உடைத்துவைத்தேன் .அருணாக்கா அருகில் நின்று மணியடித்துக்கொண்டிருந்தார். தட்டில்  விபூதிக்கு நடுவே சூடம்வைத்து சண்முகம் நீட்டினார். அனைத்து படங்களுக்கும் தீபாராதனை செய்து விட்டு அவர்களிடம் நீட்டினேன்.

இருவரும் தீபம் தொட்டு கண்ணில் ஒற்றிக்கொண்டனர்.

“நீ பூசிக்கிட்டு எங்களுக்கும் விபூதி கொடுப்பா”

கொடுத்தேன். இருவரும் வாங்கிப் பூசிக்கொண்டார்கள். சாமி படங்களைக் கும்பிட்டுவிட்டு என்னைப் பார்த்து மிகுந்த பயபக்தியுடன்  குனிந்து வணங்கினார்கள் . ஏதோ நடக்கிறது என்பது மடடும் புரிந்தது..

கூடத்தில் பாய்போட்டு உட்காரவைத்து அருகிலேயே அமர்ந்துகொண்டு அருணாக்கா உணவு பரிமாற எதிரே சண்முகம் உட்கார்ந்துகொண்டார்.

சாம்பிராணி புகையை வெற்றிகொண்ட முருங்கைக்காய் சாம்பாரின் வாசமும் சுவையும் கபகபவென சாப்பிடவைத்தாலும் காரணம் புரியாத அந்தச்  சூழலும்  அருகிலேயே அவர்கள் உட்கார்ந்துகொண்டு உபசரித்ததும் மிகுந்த கூச்சத்தை ஏற்படுத்தின.

சாப்பிட்டு முடித்ததும் அவ்விடத்தைவிட்டு கிளம்பினால் போதும் என்று புறப்பட்டபோது சண்முகம் என் கையைப்பிடித்து கொடுத்தார்  வெற்றிலைப் பாக்குடன்  ஒரு நூறு ரூபாய் தாள். (அப்போது கடையில் எனது ஒரு மாத சம்பளம் அறுபது ரூபாய்.) அப்படியே கையை மூடியபடி, சைக்கிளேறி கடைவந்து சேர்ந்த போது முதலாளி குமாரண்ணன் சாப்பிடப் போயிருந்தார்.

மந்தமான மதிய நேரமென்பதால் வாடிக்கையாளர்கள் இல்லை. கவுண்டருக்குள் உட்கார்ந்திருந்த சேல்ஸ்மேன் மண்டைமணி நமட்டுச் சிரிப்போடு  குறுகுறுவென என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தது சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தியது.

‘நான் எங்கே போய்விட்டு வருகிறேன் என்பது அவனுக்கு தெரிந்திருக்குமோ’
உடுத்தியிருந்த புதுவேட்டியும் சட்டையும் என்னவோ செய்தது.

“என்னடாப்பா…வேட்டி சட்டை புதுசு போலருக்கு..”

சந்தேகமே இல்லை மண்டைமணிக்கு எல்லாம் தெரிந்திருக்கிறது என்பதை அந்த ஜாடைப்பேச்சு உறுதி செய்தது.அதைப் புரிந்துகொண்டவுடன் வியர்த்து உள்ளே பனியன் நனையத்தொடங்கியது.ஒருவாறு பதட்டத்தை வெளிக்காட்டாமல் உள்ளே வந்த வாடிக்கையாளருக்கு கைலிகளை எடுத்துப் போட்டேன்.

கணக்கப்பிள்ளை கணபதியை மெல்ல தோள் மீது கை வைத்து உள்ளறைக்குள் கூட்டிக்கொண்டுப் போய் மண்டைமணி கிசுகிசுப்பாக ஏதோ சொன்னான். அவன் என்னைப்பற்றித்தான்  சொல்லியிருக்கிறான் என்பது கணபதி வெளியே வந்ததும் ஏன்னை ஏற இறங்க பார்த்ததிலேயே தெரிந்தது.

மெல்ல மெல்ல குறுக ஆரம்பித்தேன். வெளியே ஓடி நகர் கடந்து வனம் கடந்து மலை கடந்து கடல் கடந்து ஒதுங்கிக் கிடக்கும் ஒரு தீவின் இருட்குகைக்குள் ஒளிந்து கொள்ளவேண்டும் போலிருந்தது.
என்னவோ கேலிக்குரிய ஒன்று நடந்து விட்டது போல் தெரிந்தது.

முதலாளி குமாரண்ணன் புது சைக்கிளை நிறுத்திவிட்டு கடைக்குள் நுழைந்து கல்லாவில் உட்கார்ந்தார்.அவரிடம் சென்று நடந்தையெல்லாம் சொல்லிவிடவேண்டும் என்று நினைத்து   அவரைப்பார்த்தபோது அவர்

‘போய் வந்து விட்டாயா ….சரி  சரி ..’என்பது போல் ஆமோதிப்பாய் தலையை அசைத்துபுன்னைகத்துவிட்டு கொள்முதல் இரசீதுகளை எடுத்துக்கொண்டு குனிந்து விட்டார்.

அது பற்றி ஏன் குமாரண்ணன் என்னிடம் விரிவாக விசாரிக்கவில்லை என குழப்பமாயிருந்தது.அவர் தானே அனுப்பினார். ஓன்றும் புரியாமல் குழப்பத்தோடு வியாபாரத்தை கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

டெய்லர்கள் அறையின் உள்ளேயிருந்து கதவைத் திறந்து கொண்டு வெளியே வந்தார்சண்முகண்ணன்.;. கொள்முதலுக்கு மதுரை சென்றிருந்தவர் வந்துவிட்டார் போலும். நான் உள்ளே போகாததால் தெரியவில்லை.



 என்னைப்பார்த்ததும் அவர் முகம் இறுகிப்போனது. கண்களில் கோபத்தின் கூர்மை.ஓரு மணி நேரத்திற்கு மேலாகியும் என்னொடு பேசவில்லை.



  இந்த சண்முகண்ணன்; அசோகாசண்முகசுந்தரம் என்றபெயரில் அனந்தவிகடன்இதழில் அறிமுகஎழுத்தாளர்  பகுதியில் தன்சிறுகதை மூலம் அறிமுகம்  ஆனவர்

எழுபதுகளின் முன்பாதியில் வெளியான அந்தப்பகுதியில்தான் இந்துமதி சிவசங்கரி மாலன் பாலகுமாரன் சுப்ரமணியராஜீ ஆகியோரும் அறிமுகம் .ஆகியிருந்தார்கள்



  என்னை இலக்கியத்தை நோக்கி இழுத்ததும் கதை கவிதை எழுத வைத்ததும்
அவர்தான். புகலெல்லாம் கடைவியாபாரத்தை கவனித்துவிட்டு இரவில் தூக்கம் விழித்து இலக்கியம் பேசித்திரிந்த நாட்கள் அவை.



 கவுண்டரில் ஆள் இல்லாத நேரத்தில் என் முகத்தை நேராகப் பார்த்து ‘உள்ள வா’என்றவாறு உள்ளே போனார். மெல்ல குறுகியபடி உள்ளே போனேன்.


‘’மத்தியானம் எங்கடா போன..”



“குமாரண்ணன்தான் போகச் சொன்னார்.. நெல்லுக்கட சண்முகம் வீட்டுக்கு”



“ஏன் நம்ம வீட்டுல சோறு திங்க வழியில்லையின்னு போனியா .. இல்ல உடுத்திக்க துணியில்லையின்னு போனியா …”



வியர்த்து வெடவெடத்துப்போய் பேசாமல் நின்றேன்.



“என்னடா பேசாம நிக்கிற …சொல்லு ‘‘



“எனக்கிட்ட ஒண்ணுமே சொல்லல ..அவங்க வீட்டுல விஷேசம்..ஒன்ன வரச்சொன்னாங்க போயிட்டு வா’ன்னார் ..அங்க அவங்க சாப்பாடு போட்டு வேட்டிசட்டை தந்தாங்க.. “



“ஓடனெ ஒக்காந்து சாப்பிட்டுட்டு.. வாங்கிட்டு வந்திட்டியாக்கும்”



புக்கவாட்டில் பார்த்தபடி பேசாமல் நின்றேன். சண்முகண்ணன் தொடாந்தார்



“எதுக்காக அப்படி செஞ்சாங்கன்னு தெரியுமா …?”



‘தெரியலண்ணே”



“நெல்லுக்கடை காரருக்கு வரவுசெலவு படுத்துருச்சு… என்ன ஏதுன்னு ஜோசியம்பார்த்திருக்காரு … ஜோசிய காரன்தான் இதைச் சொல்லியிருக்கான்…”



சொல்லி முடிக்காமல் என்னையே பார்த்தார் . பிறகு வேறு பக்கமாய் பார்த்துகொண்டே



“ ஏதோ செய்வினை விழுந்திருக்குன்னு சொல்லி தள்ளுப்பட்ட சாதிக்காரன் ஒருத்தனைநடுவீட்டுக்குள்ளே கூட்டியாந்து பூஜை பண்ண வைச்சு சாப்பாடு போட்டு துணி எடுத்து கொடுத்தா சரியாயிடும்னு சொல்லியிருக்கான்”



அவமானத்தில் அப்படியே குறுகிப்போய் தரையோடு தரையாய் கிடந்தேன் ..ஏழுமலை தாண்டி ஏழுகடல் தாண்டி பறந்து போய் ஒரு வனாந்திர காடடுக்குள் புதைந்துவிட வேண்டும் போலிருந்தது.



அழுகை வெடித்துக்கொண்டு வரப்பார்த்த வேளையில் வயிற்றுக்குள் சுழன்றவாறு குமட்டல்வந்து அதை தடுத்தது. சட்டை தொப்பலாய் நனைந்து போனது.

கடைக்குள் வாடிக்கையாளர்கள் வரவே “சரி சரி போய் கவுண்டரில் நில்லு” சண்முகண்ணன் உள்ளே நகர்ந்தார்.

இயந்திரகதியில் ஒப்பித்தபடி வியாபாரத்தைக் கவனித்துவிட்டு துணிகளை மீண்டும் ஏற்றிய போது அருகில் வந்து தோளில் கை வைத்தார் சண்முகண்ணன்.



“ஒரு வழியா அவங்கெ பாவத்தையெல்லாம்  ஒம் மேல கழிப்பு கழிச்சு விட்டுட்டாங்கெ…. இனிமே இப்படி என்ன ஏதுன்னு தெரியாம எங்கயும் போகாத…ஆமா..” சொல்லி விட்டு உள்ளே நகர்ந்தவர் கொஞ்ச நேரம் கழித்து வெளியே வந்தார்.



 “சரி சரி வா.. டீ குடிச்சுட்டு வரலாம். “



போனோம்.  இருவரும் ஏதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை.



குடித்து முடித்து கிளாஸை வைத்துவிட்டு அருகில் கிடந்த மாலை செய்தித்தாளில்

எம் ஜி ஆர் கூட்டத்தில் பேசிய செய்தி ;சிவாஜியின் திரிசூலம் பட விளம்பரம் எல்லாம் பார்த்து விட்டு  சிறிது நேரம் கழித்து சண்முகண்ணனிடம்; கேட்டேன்.



“ஏண்ணே..நம்ம சாப்பிட்டதால அவங்க பாவமெல்லாம் போயிரும்னா அது நமக்கு புண்ணியம்தானே..”



கொஞ்ச நேரம் அமைதியாய் இருந்தவர் என் முகத்தைப் பார்த்தார்

“ ஏதோ அப்படி ஆனா தேவலைதான் ..”



தேநீர்க்கடையில் இருந்து திரும்பினோம்.  ஒருவாறு மனதைத் தேற்றிக் கொண்டு வேலையில் ஈடுபட ஆரம்பித்தேன்.


அன்று இரவு கடையில் இருப்புக்கணக்கு எடுக்கும் வேலை இருந்தது.
“பன்னீரு.. இன்னைக்கு நீ ஊருக்கு போக வேணாம்.. வீட்டுல போயி சாப்புட்டுட்டு எனக்குசாப்பாடு எடுத்துகிட்டு வந்துரு..”

“சரிங்கண்ணே”

பகலில் நடந்த எதுவுமே நினைவில் இல்லாதது போல் படு பாந்தமாக பேசினார்.கடை சைக்கிளில் டிபன் கேரியரைக் கட்டிக்கொண்டு முதலாளி வீட்டுக்குச் சென்றேன்.

‘செல்வியக்கா..செல்வியக்கா”

சமையற்கார செல்வியக்கா கூடத்திற்குள் வந்தாள்.

“அக்கா குமாரண்ணன் சாப்பாடு எடுத்துக்கிட்டு வரச் சொன்னாங்க இன்னக்கி கடையில நைட்டு வேலை .. ஸ்டாக் எடுக்கிறோம்.”

‘ நீ சாப்பிடுறியா..”

“ம.. சீக்கிரம் சாப்பாடு வை”

அலமாரியில் இருந்த ஒரு சில்வர் தட்டை எடுத்து வைத்துக்கொண்டு கூடத்தில் உட்கார்ந்தேன்.

‘இன்னும் சமையலறைக்குள்ளேயே நின்னுக்கிட்டு என்ன பண்ணுது இந்தக்கா..’

“ செல்வியக்கா .. நேரமாச்சு.. குமாரண்ணன் பசி தாங்கமாட்டார்.. சீக்கிரம் சாப்பாடு வை.”

அதற்குப் பிறகும் கொஞ்சம் நேரங்கழித்து மெல்ல அசைந்து ஒரு தயக்கத்துடன் வந்தாள் செல்வியக்கா.

“பன்னீரு.. தட்டை வைச்சுட்டு பின்னாடி தோட்டத்துல போய் ஒரு இலை வெட்டியா..”

“சட்டென நல்ல காய்ச்சல் அடிக்கிறபோது கண்ணெல்லாம் எரியுமே.. அப்படி எரிந்தது..”

வெட்டுக் கத்தியை நீட்டினாள்

தட்டை எடுத்த இடத்தில் வைத்துவிட்டு தோட்டத்துக்கு போனேன்.

இலையைப் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டு செல்வியக்கா கையிலிருந்த தண்ணீருக்காக கைகளை நீட்டினேன்.

“இங்க வா” சொல்லிக்கொண்டே வெளிப்பக்கமாய் போனாள். உட்கார்ந்தபடியே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். நியூஸ்பேப்பர் செருப்பெல்லாம் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருக்கும் வராந்தாவில் போய் நின்று கொண்டு கையக் காட்டி அழைத்தாள்.

“இங்க… வா”

மெல்ல எழுந்து மெல்ல இலையை மெல்ல எடுத்தக்கொண்டு மெல்ல நடந்து மெல்ல போய் மெல்ல வராந்தாவில் மெல்ல உட்கார்ந்தேன்.அதற்குள் மூன்று தடவை கால் தடுக்கியிருந்தது .

“அம்மாவும் அண்ணியும் எங்கே…” எப்போதும் நான் சாப்பிடும் போது மகிழ்ச்சியாய் பேசிக்கொண்டிருப்பார்களே….

“அவங்க ரெண்டு பேரும் ரூமுக்குள்ளே இருக்காங்க…அம்மாதான் உனக்கு இங்க வச்சு போடச்சொன்னாங்க” செல்வியக்காவின் குரல் உடைந்திருந்தது. அல்லது நான்தான் அப்படி நினைத்துக்கொண்டேனோ…

             பறிமாறினாள். இலை நிறைத்துப் பறிமாறியிருந்தாள் . கண்கள் எரிந்தன.. கால்களால் அந்த இலைச்சாப்பாட்டை அப்படியே எட்டி உதைத்து விசிறியடித்தேன்.
கண்களைத் தேய்த்துக்கொண்டேன். இலை நிறைத்துப் பறிமாறியிருந்தாள். ‘அம்மாதான் சொல்லியிருக்கிறார்கள் .. நாம் ஏதும் செய்தால் சங்கடப்படுவார்கள்;   மெல்ல பிசைந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தேன் தாட்களை தூளாய் நறுக்கிப்போட்டு அதில் தண்ணீரைப் பிசைந்து சாப்பிடுவது போல் இருந்தது.என்ன நினைத்தாளோ செல்வியக்கா தேவைக்கு அதிகமாகவே குழம்பை ஊற்றிக் கொண்டிருந்தாள்.

“ஏம்பா.. பன்னீரு ரொம்ப நல்ல பிள்ளையா இருக்கான்ல இப்படி  ஒரு பையன் கிடைக்கிறது கஷ்டம்” அம்மா சொன்னதாக யாரோ சொன்னது மனதில் கேட்டது.

விக்குவது போலிருந்தது தண்ணீரைக் குடித்துக்கொண்டேன் தண்ணீர் வாய் மீறி வழிந்தது புறங்கையால் துடைத்துக்கொண்டேன் .



“குமாரு பன்னீருக்கு எவ்வளவு சம்பளம் கொடுக்கிற ..அறுபதா.. அடுத்த மாசத்துல இருந்து ஒரு எழுபதஞ்சா கொடு கெட்டிக்காரப் பய”



கால்வாசி சாப்பிட்டு முடித்திருந்தேன்.

“கடையோட எல்லா கணக்கு வழக்கையும் பார்த்துக்கிறானாமே ஆபிஸ்ல போய் வரிக்கணக்கெல்லாம் சரி பண்ணிருவானாமே..”

செல்வியக்கா டம்ளரில் தண்ணீரை ஊற்றினாள்.

“இந்த வயசுலயே மதுரைக்கு ஒத்த ஆளா கொள்முதலுக்கு போறானாமே”



பாதி சாப்பாடு கூட முடியவில்லை.



“இந்த வருஷம் தீபாவளிக்க நல்ல வியாபாரம்னா அது பன்னீரு வாங்கிட்டு வந்த டிசைன்களாலதான்”



கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன் செல்வியக்கா சொன்னது காற்றில் ஈசலாய் பறந்தது

“அம்மாதான் உனக்கு இங்க வச்சு போடச் சொன்னாங்க”



இன்னிக்குதான் வீட்டுல தெரிந்திருக்கும் போல.



என் பசிக்கு வாஞசையான சொற்களோடு அமுது படைத்தவர்



தொடரும்........