தொன்னூறுகளில் எனது கவிதைகள்

0   தவளையின் கனவில்
     விரதப் பாம்புகள் .
     வண்ணத்துப் பூச்சியின் கனவில்
     கையில்லாச் சிறுவர்கள் .
     மானின் கனவில்
     புல் மேயும் புலிகள் . 
     எலியின் கனவில்
     நட்புடன் பூனைகள் .  


     நத்தையின் கனவில் 

     நாளைய தளிர்கள்.

     தேனீக்களின் கனவில் 

     புள்ளிவட்ட முதல் துளி.   

    நாயின் கனவில் 

    நிமிர்ந்த  வால்கள். 

    கோழியின் கனவில் 

    வானத்தில் நீச்சல் .

   மனிதனின் கனவில் 

   மற்றொரு கனவு .

௦

2  0   வாய் பெயர்களைச் 

     சொல்லிச் சொல்லிப் பார்க்கிறது .

     கண்கள் நான்கும் பேசிக்கொள்கின்றன 

     காதுகள் கொலுசின் ஒலியைத்தான்  

     சுவாசித்துக்கொள்கின்றன

     மூக்கோ கூந்தலின்

     மலர்மொழியை கேட்டு மயங்குகிறது .

     மெய்யோ தனை மறந்து

     பொய்யாகிப்  போகிறது .

      இந்த காதலில் மட்டுந்தான் 

      புலன்கள் 

      தங்கள் கடமைகளைக்கூட

     மாற்றிக்கொள்கின்றன. 

      புலன்களே மாற்றிக்கொள்ளும்போது 

      குலங்கள் மாற்றிக்கொண்டால் என்ன ...

3  0    வெளித்தடம் 

        எண்ணம் புகாத வெளியில் 

        சிகரத்தின் ஆழமும் 

        ஆழத்தின் முகடும் .

        ஒளிவேர்ச்செடியின் 

        மோன நுனிப்பூக்கள் 

        எதிரெதிர் அடிவானப்பெருவெளி

        புள்ளியாய் ......

         பெருங்காற்றுக்கு எதிராய் 

         முகங்கொடுப்பு....

         ஈர அலைக்கரையில்

         கால்பதிப்பு .....

         திறந்து வெளிவந்து 

         முழுதும் திறந்து கிடப்பு....

         எண்ணச்சிறகுகளை  

         கழட்டிவீசிவிட்டு

         சக.....  வா 

         வெளிக்கு வெளியே .